صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۷۸۷ تا سبزه و گل هست، ز می توبه حرام است نتوان غم دل را به بهار دگر افکند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که تا زمانی که زیباییها و جوانی وجود دارد، نباید از لذتهای زندگی خود صرفنظر کنیم. در واقع، غم و اندوه دل را نمیتوان به بهار دیگری منتقل کرد و باید از فرصتهای حال بهره برد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که طبیعت سرسبز و گلها شکفتهاند، باید از نوشیدن می پرهیز کرد و نگذار که غم دل بهاری دیگر به یادگار بماند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.