صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۷۷ کاش وقت آمدن واقف ز رفتن میشدم تا چو نی در خاک میبستم میان خویش را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر آرزو میکند که ای کاش وقتی به دنیا میآمد، زمان رفتن را درک میکرد. او دوست دارد که همچون نی در خاک جا بگیرد و به خود بیندیشد.
هوش مصنوعی: ای کاش وقتی که به دنیا میآمدم، از رفتن و جدایی آگاه میشدم تا مانند نی که در خاک میخوابد، خود را در دل خاک محصور میکردم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.