صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۷۱۸ تا به چند از لب میگون تو ای بی انصاف روزی ما لب خمیازه مکیدن باشد؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: غزل به نارضایتی از بیعدالتی اشاره دارد و بیان میکند که زیبایی و جذابیت طرف مقابل (لب میگون) باعث دلتنگی و آرزوی بیشتری میشود. در حالی که آن فرد از محبت بیبهره است و تنها سرنوشت تلخی انتظارش را میکشد.
هوش مصنوعی: چقدر میخواهی از زیباییهای لبهای میگونت بهرهبرداری نکنی؟ آیا ما باید همیشه در انتظار باشیم و تنها حسرت بخوریم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.