صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۶۷۰ مرا به حال خود ای عشق بیش ازین مگذار که بی غمی یکی از اهل روزگارم کرد!
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از عشق خود درخواست میکند که او را در حال خود رها نکند، زیرا بیغم بودنش باعث شده که به یکی از افراد عادی جامعه تبدیل شود. به نوعی، او خواهان حفظ احساسات عمیق و خاص عشق است و نمیخواهد از آن بیخبر بماند.
هوش مصنوعی: عشق، بیشتر از این مرا تنها نگذار، چون بدون تو، به حالتی هستم که انگار یکی از آدمهای بیدردسر روزگارم شدهام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.