صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۶۱۰ ز شرم او نگاهم دست و پا گم کرد چون طفلی که چشمش وقت گل چیدن به چشم باغبان افتد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات احساس شرم و بیدستی خود را بیان میکند. او مانند کودکی است که هنگام چیدن گل به چشم باغبان میافتد و احساس گرفتاری و ناتوانی میکند.
هوش مصنوعی: از خجالت او، چشمانم گیج و حیران شد، مانند کودکی که هنگام چیدن گل، نگاهش به چشم باغبان بیفتد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.