صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۵۷۹ نوبهار زندگی، چون غنچه نشکفته‌ام جمله در زندان تنگ از پاکدامانی گذشت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر از حسرت و ناامیدی سخن می‌گوید، زندگی‌اش را به غنچه‌ای تشبیه کرده که هنوز نشکفته و در یک زندان تنگ از پاکدامنی و محدودیت‌های اجتماعی گرفتار است. احساس می‌شود که او به دنبال آزادی و شکوفا شدن است.
هوش مصنوعی: در بهار زندگی من، مانند غنچه‌ای هستم که هنوز شکفته نشده و در زندان سختی از پاکدامنی محبوس مانده‌ام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.