هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از احساس تنهایی و حبس در غربت سخن می‌گوید. او با اشاره به پدرش به نوعی درد و محرومیت خود را بیان می‌کند و به عدم وجود هیچ نشانه‌ای از امید و رهایی در صحرای کنعان اشاره می‌کند. به عبارتی، اشاره به بی‌پناهی و حسرت در زندگی دارد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از احساس تنهایی و حبس در غربت سخن می‌گوید. او با اشاره به پدرش به نوعی درد و محرومیت خود را بیان می‌کند و به عدم وجود هیچ نشانه‌ای از امید و رهایی در صحرای کنعان اشاره می‌کند. به عبارتی، اشاره به بی‌پناهی و حسرت در زندگی دارد.
هوش مصنوعی: کاش در دوری و بی‌خانمانی، حال من این‌گونه نبود. ای پدر، برای یک قدم هم که شده، در سرزمین کنعان بی‌چاه نمی‌توانم راحت بایستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.