صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۴۶۲ قانع از قامت یارست به خمیازهٔ خشک بخت آغوش من و طالع محراب یکی است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر به زیبایی و قامت معشوق اشاره میکند و با بیان احساسش از قناعت در عشق، بیان میکند که سرنوشت و بخت او با معشوق یکی است.
هوش مصنوعی: من از قامت محبوبم راضیام، گرچه وضعیت زندگیام مانند یک خمیازه بیروح است. آغوش من و سرنوشت من به یکدیگر گره خوردهاند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.