صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۴۴۰ چون برگ خزان دیده و چون شمع سحرگاه از عمر مرا نیم نفس بیش نمانده است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به عمر کوتاه و گذرای خود اشاره میکند و نسبت به زوال و از بین رفتن زندگی احساس ناتوانی و ناامیدی میکند. او خود را مانند برگهای پاییزی یا شمعی در ساعات اولیه صبح میبیند که به زودی محو میشود.
هوش مصنوعی: زندگی من به مانند برگ درختان در پاییز است و از سوی دیگر، مثل شمعی که در صبح گاه نورش به پایان رسیده. تنها اندکی از عمر من باقی مانده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.