صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۴۱۰ ز فکر جامه و نان چون برآیم ؟ که بیرون و درونم را گرفته است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان این موضوع میپردازد که انسان به خاطر نیازهای مادی همچون لباس و نان، از افکار عمیقتر و روحانی غافل میشود. گویا این نیازها او را درگیر کرده و اجازه نمیدهند به درون خود و مسایل معنوی بپردازد.
هوش مصنوعی: چگونه میتوانم از فکر و دغدغههای مربوط به لباس و نان رهایی یابم؟ زیرا این افکار تمام وجودم را فراگرفتهاند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.