صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۳۷۴ تنها نهایم در ره دور و دراز عشق آوارگی چو ریگ روان همعنان ماست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به تنهایی و سختیهای راه عشق اشاره میکند. او میگوید که در این مسیر طولانی و دشوار، مانند ریگی آواره در حال حرکت هستیم و احساس میکند که این سرگردانی و بیقراری جزء لاینفک عشق است.
هوش مصنوعی: ما در مسیر طولانی عشق تنها نیستیم، زیرا سرگردانی و بیپناهی مانند ریگ روان همیشه با ماست و همراه ماست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.