صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۳۲۰ صد عُقده، زهدِ خُشک، به کارم فِکَنده بود ذکرش بهخیر باد، که تسبیحِ من، گُسیخت!
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به احساساتش در مورد زهد و پارسایی اشاره میکند. او میگوید که زهد سخت و خشک او را به دردسر انداخته و به یاد فردی افتاده که این زهد را شکسته و به او آرامش بخشیده است.
هوش مصنوعی: من به خاطر صد مشکل و معضل، زهد و عبادت خشک و بیروحی را تجربه کردهام. نامش نیکو باد، چون ذکر و تسبیح من بههم ریخته و ناگسسته شده است!
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.