صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۳۱۱ بُوَد زِ وضعِ جهان، هایهایِ گریهی من زِ سَنگلاخ، فغان ساز میکند، سِیلآب
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از حال و روز خود میگوید و از درد و ناراحتی که بر او حاکم است، به شدت گریه میکند. او احساس میکند که مانند سیل آب، غم و اندوهش به دیگران نیز منتقل میشود. به طور کلی، این شعر بیانگر انزوا و نگرانیهای عمیق شاعر است.
هوش مصنوعی: از شرایط دنیا، صدای گریهی من مانند نالهای از دل سنگها به گوش میآید و شبیه سَیل آب است که به شدت میتازد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.