صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۲۶ فغان کز پوچ مغزی چون جرس در وادی امکان سرآمد عمر در فریاد بیفریادرس مارا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این دو بیت از غزل حافظ به بیان احساس یأس و بیکسی شاعر در زندگی میپردازد. او به پوچی و بیمعنایی زندگی اشاره میکند و از ناکامی و نبود راه救 و فریادرس در برابر مشکلاتش lament میکند.
هوش مصنوعی: آه و فریاد از زندگی بیحاصل و بیهدف ما، مانند صدای زنگ در دل زندگی، که عمرمان به نهایت رسیده و فریاد ما بیپاسخ مانده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.