صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۲۳۲ کم نشد از گریه اندوهی که در دل داشتم پاک نتوان کرد با دامان تر آیینه را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به عمق اندوه و غم خود اشاره میکند و میگوید که این اندوه هرگز کمتر نشده است. همچنین تأکید میکند که نمیتوان احساسات درونی را به راحتی پاک کرد، مانند لکهای که نمیتوان آن را از آینه پاک کرد.
هوش مصنوعی: از گریهام بر اندوهی که در دل داشتم، چیزی کاسته نشد و نمیتوانم آن را با دستمالی که خیس کردهام، از آیینه پاک کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.