صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۲۲۴ شاید به جوی رفته کند آب بازگشت چون شد تهی ز باده، مبین خوار شیشه را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به این موضوع اشاره دارد که ممکن است آب به جوی برگشته و دوباره پر شود، اما وقتی شیشه خالی از باده است، نباید به آن خوار و بی‌ارزش نگاه کرد. به عبارتی دیگر، حتی در شرایط ناامیدی و کمبود، باید امید داشت و ارزش لحظات را درک کرد.
هوش مصنوعی: شاید آب رودخانه دوباره به آن برگردد، اما وقتی شیشه خالی از شراب شد، به آن بی‌ارزشی نگاه نکن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.