صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۷۸ تا آتش از دلم نکشد شعله چون چنار باور نمیکنند تهیدستی مرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر از احساس درد و رنج درونی خود سخن میگوید و میگوید تا زمانی که این آتش درونش فروکش نکرده، کسی نمیتواند عمق تهیدستیاش را درک کند.
هوش مصنوعی: تا وقتی که آتش عشق و درد در دلم شعلهور است، کسی به درستی وضعیت تهیدستی و فقر من پی نمیبرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.