صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۷۱ خضر آورد برون ز سیاهی گلیم خویش ای عقل واگذار به سودای او مرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به خضر اشاره می‌کند که او را از تاریکی و مشکلات نجات داده است. همچنین به عقل خود می‌گوید که به دنبال عشق و احساسات برود و او را رها کند. به طور کلی، شعر به گریز از عقلانیت و پذیرش عشق و شور و شوق زندگی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: ای عقل، بگذار من را به جستجوی او راهی کنم، چرا که خضر با دلی پاک مرا از تاریکی‌ها و مشکلات بیرون آورد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.