صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۶ شب زلف سیه افسانهٔ خوابم شده بود ساخت بیدار دل آن صبح بناگوش مرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت از شاعر بیانگر حالتی است که شب با تاریکی و زیبایی زلف معشوقش، خواب را بر او تحمیل کرده است. در صبح، بیداری دل او به مانند یک بنا، دلیری و شجاعت جدیدی به او می‌بخشد.
هوش مصنوعی: در شب، زلف‌های زیبای او خواب را به من القا کرده بودند و وقتی صبح شد، دل شاداب من به خاطر زیبایی‌اش بیدار شد و مرا به سمت او کشید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.