صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۵۵ گر بدانی چه قدر تشنهٔ دیدار توام خواهی آمد عرقآلود به آغوش، مرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر ابراز میکند که اگر محبوبش بداند چقدر برای دیدارش مشتاق و تشنه است، حتماً با وجود خستگی و عرق آلود بودن، به آغوش او خواهد آمد.
هوش مصنوعی: اگر بدانی که چقدر به دیدن تو نیاز دارم، به سوی من خواهی آمد، حتی اگر خسته و عرقکرده باشی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.