صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۵۴۱ چشمی نچراندیم در این باغ چو شبنم چون سرو فشردیم قدم بر لب جویی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و لطافت خود اشاره میکند و میگوید که مانند شبنم در باغ نچرخیده و خود را همچون سروی استوار و قوی در کنار جوی قرار داده است. این ابیات نماد پایداری و اعتماد به نفس در برابر چالشها هستند.
هوش مصنوعی: در این باغ، نه به کسی نگاه کردیم و نه بیدلیل دل کسی را شکستیم. مانند شبنم که آرام روی گلها نشسته، با احتیاط و لطافت قدم برداشتیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.