صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۰ سیل از ویرانهٔ من شرمساری می‌برد نیست جز افسوس در کف، خانه‌پرداز مرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، گوینده از خسارت‌های ناشی از سیل سخن می‌گوید و احساس شرمساری و افسوس را در دل دارد. ویرانی‌های ایجاد شده باعث شده که تنها حسرت و اندوه در زندگی‌اش باقی بماند.
هوش مصنوعی: سیل و طوفان از خراب‌هایی که به جا مانده، شرمنده می‌شود. چیزی جز ناراحتی و حسرت در دست ندارم، و من در حال تلاش برای ترمیم خانه‌ام هستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.