صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۹۲ نخل امید تو آن روز شود صاحب برگ که سبکباری خود را به خزان نگذاری
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت می‌گوید که درخت امید تنها زمانی به بار می‌نشیند و برگ می‌آورد که انسان سنگینی و بار سنگین ناراحتی‌ها را به خزان واگذار کند و از آنها رها شود.
هوش مصنوعی: روزی که بار سنگین ناامیدی را به دوش نکشی، امید تو مانند نخل، شکوفا و پرثمر خواهد شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.