هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به یاد آن روزهایی می‌اندیشد که همچون شبنم در باغ وجود داشته و از زیبایی‌های آن لذت می‌برده است. او از باد سحرگاهی می‌پرسد که در آن زمان کجا بوده و این زیبایی‌ها را نظاره نکرده است. این ابیات احساس نوستالژیک و تنهایی را منتقل می‌کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به یاد آن روزهایی می‌اندیشد که همچون شبنم در باغ وجود داشته و از زیبایی‌های آن لذت می‌برده است. او از باد سحرگاهی می‌پرسد که در آن زمان کجا بوده و این زیبایی‌ها را نظاره نکرده است. این ابیات احساس نوستالژیک و تنهایی را منتقل می‌کند.
هوش مصنوعی: من در روزهایی که به زیبایی شبنم در این چمن بودم، ای باد صبحگاهی، تو کجا در باغ و گلستان بودی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.