صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۶۲ به دست تهی می‌گشایم گرهها ز کار سیه روزگاران چو شانه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر با دستان خالی خود تلاش می‌کند که مشکلات و سختی‌های روزگار را حل کند و از آنها عبور کند، مشابه اینکه با شانه، گره‌های به وجود آمده در موها را باز می‌کند.
هوش مصنوعی: با دستانی خالی، مشکلات و سختی‌های زندگی را حل می‌کنم، مانند شانه‌ای که موها را باز می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.