صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۴۵۶ اکنون که شد سفید مرا چشم انتظار از سرمهٔ سیاهی منزل چه فایده؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات، به انتظار و longing (شوق) اشاره دارد. او میگوید که اکنون که چشمش به روشنی و سفیدی دوخته شده، دیگر سیاهی و تلخی گذشته برایش هیچ سودی ندارد. به نوعی، این شعر نشاندهنده امید و اشتیاق به روشنایی و تغییر در زندگی است.
هوش مصنوعی: اکنون که من چشم انتظار شدم و چشمانم سفید شده، دیگر چه فایدهای دارد که با سرمهٔ سیاه برگردم به خانه؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.