هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از احساس حسرت و افسوس خود صحبت می‌کند. او می‌گوید که مثل کف افسوس، برگ‌های درختش نمی‌چرخند و چون بادام‌هایی که در باغش آورده‌اند، در خود گرایشی به نظر بسته دارد و این نشان‌دهنده‌ی درونی بودن احساساتش و دوری از احساس شادی است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از احساس حسرت و افسوس خود صحبت می‌کند. او می‌گوید که مثل کف افسوس، برگ‌های درختش نمی‌چرخند و چون بادام‌هایی که در باغش آورده‌اند، در خود گرایشی به نظر بسته دارد و این نشان‌دهنده‌ی درونی بودن احساساتش و دوری از احساس شادی است.
هوش مصنوعی: چرا مانند کف دست افسوس، هیچ برگ درخت من برنگردد؟ چرا که وقتی بادام آوردند، من در باغم در خواب و بی‌خبر بودم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.