صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۳۰ باغ و بهار چشم و دل قانع من است صحرای ساده‌ای که نروید گیاه ازو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به قناعت و رضایت از طبیعت اشاره می‌کند. او باغ و بهار را خنکا و زیبا می‌داند و تصور می‌کند که همین صحرای ساده، برای چشم و دلش کافی و راضی‌کننده است، حتی اگر هیچ گیاهی در آن نروید.
هوش مصنوعی: باغ و بهار، دل و چشمان من را خوشحال می‌کنند، اما دشت ساده‌ای که در آن هیچ گیاهی نمی‌روید، آرامش و اطمینان من را تامین می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.