صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۲۹ من بسته‌ام لب طمع، اما نگار من دارد دهان بوسه فریبی که آه ازو!
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از عشق و میل به محبوبش صحبت می‌کند. او با وجود اینکه خود را از آرزوها و خواسته‌ها منع کرده، اما محبوبش با زیبایی و جاذبه‌اش او را وسوسه می‌کند و این مسأله برای او دردناک و تلخ است.
هوش مصنوعی: من آرزوهای خود را کنار گذاشته‌ام، اما محبوبم به قدری زیبا و جذاب است که لب‌هایش دعوت‌کننده و فریبنده هستند و این موضوع مرا به درد می‌آورد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.