صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۴۰ برنمیدارد به رغم من، نظر از خاک راه میفشاند بر زمین جامی که میباید مرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت بیان میکند که با وجود نارضایتیاش، نیرویی قوی او را به سمت زمین میکشد و به او جامی میدهد که باید دریافت کند. این تصویر به نوعی اشاره به تقدیر و سرنوشت دارد.
هوش مصنوعی: نمیتواند از من چشمپوشی کند و همچنان با نگاهش بر زمین میافشاند جامی که برای من ضروری است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.