صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۸ روی تلخ دایه نتواند مرا خاموش کرد طفل بدخویم، شکر در شیر می‌باید مرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، گوینده بیان می‌کند که با وجود داشتن مشکلات و تلخی‌ها، نمی‌تواند از بیان احساساتش دست بردارد. او به خود یادآوری می‌کند که مانند یک کودک بدچهره، نیاز به شکر و شیر دارد تا به زندگی‌اش طعمی شیرین بدهد.
هوش مصنوعی: دایه نمی‌تواند مرا با تلخی‌اش ساکت کند، زیرا من به عنوان یک کودک بدخلق، نیاز دارم که در شیرش شکر بیفزاید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.