صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۳۸۲ نالهٔ ناقوس دارد هر سر مو بر تنم این سزای آن که از بتخانه میآید برون
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت احساس درد و عذاب را بیان میکند که هر بار صدای ناقوس میزند، مو بر تنش سیخ میشود. این احساس نتیجهای است از آن که از معبد و مکان تقدس خارج میشود.
هوش مصنوعی: هر رشتهٔ موی بدنم مانند نالهٔ ناقوسی به صدا درآمده است و این نتیجهٔ کسی است که از معبد بتها خارج میشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.