صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۷۴ رفتی و رفت روشنی از چشم و دل مرا با میهمان ز خانه صفا می‌رود برون
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر از رفتن کسی صحبت می‌کند که باعث تاریکی و عدم روشنی در چشم و دلش شده است. در عین حال، اشاره دارد که با وجود این رفتن، مهمانانی دیگر از خانه‌اش می‌روند و از صفای آن می‌کاهند.
هوش مصنوعی: تو که رفتی، نور چشم‌ها و دل من نیز با تو رفته است و حالا با مهمانی که به خانه‌ام می‌آید، خوشی و صفا نیز از خانه‌ام خارج می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.