صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۲۸۳ ما را گزیده است ز بس تلخی خمار از ترس، بوسه بر لب میگون نمیدهیم!
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، گوینده به تلخی و دشواریهای عشق و دلبستگی اشاره میکند و از ترس دردهایی که ممکن است از یک بوسه به وجود آید، از ابراز احساسات خودداری میکند.
هوش مصنوعی: ما به خاطر تلخی زیاد باده و ترس، دیگر جرات نمیکنیم که بر لبهای زیبا بوسهای بزنیم!
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.