صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۲۸۰ سر ما در قدم دار فنا افتاده است ما نه آنیم که بر دوش کسی بار شویم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این دو بیت اشاره به fragility و ناپایداری زندگی دارد. شاعر میگوید که ما در آستانهٔ از بین رفتن هستیم، اما نمیخواهیم و قادر نیستیم که بر دوش دیگران باری اضافه کنیم. این بیان نشاندهندهٔ استقلال و خودکفایی است.
هوش مصنوعی: ما فدای راهی شدهایم که به فنا منتهی میشود، ما آنقدر ضعیف نیستیم که بخواهیم بار زحمات کسی را به دوش بکشیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.