صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۷۶ آن سوخته جانم که اگر چون شرر از خلق در سنگ گریزم، بتوان یافت به بویم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت بیانگر حسرت و آرزوی شاعر است که اگر بتواند مانند شعله از میان مردم فرار کند و به جایی برسد که کسی بوی او را حس کند، آن وقت احساس رهایی کند. این تصویر نشان‌دهنده تنهایی و رغبت به فرار از جمعیت است.
هوش مصنوعی: اگر مانند آتش از دست مردم فرار کنم و در گوشه‌ای پنهان شوم، باز هم می‌توانند بوی سوختن جانم را حس کنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.