صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۲۶۱ منعمان گر پیش مهمان نعمت الوان کشند ما به جای سفره، خجلت پیش مهمان میکشیم!
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان این نکته میپردازد که اگر در حضور مهمان، نعمت و خوراکیهای مختلف را به نمایش بگذارند، خجالت ما در برابر آنها بیشتر خواهد شد. به عبارت دیگر، هنگامی که ما نمیتوانیم میزبان خوبی باشیم، احساس ناتوانی و خجالت میکنیم.
هوش مصنوعی: اگر مهمانان با نعمتهای رنگارنگ پذیرایی شوند، ما به جای سفره و غذا، خجالت را در برابر مهمان به همراه میآوریم!
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.