صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۵۰ هر دم از ماتم برگی نتوان آه کشید چار تکبیر برین نخل خزان دیده زدیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از غم و اندوهی که به دل دارد سخن می‌گوید و اعلام می‌کند که نمی‌تواند هر لحظه از این درد و ماتم فریاد بکشد. او به یاد چهار تکبیر بر درختان خزان‌زده اشاره می‌کند که نمادی از فقدان و سوگ است.
هوش مصنوعی: هر لحظه نمی‌توانیم به خاطر اندوه از دست‌رفته‌ها گریه کنیم. ما در کنار این ناراحتی، چهار بار بر این درخت خزان فرود آمده‌ایم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.