هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر از صبح امید می‌خواهد که پرده را از چهره‌اش کنار بزند و خود را نشان دهد. او به شبهای پر از گناه اشاره می‌کند و می‌گوید که همچون آن شب‌ها با نامه‌ای سیاه و ناپسند به دنیا آمده‌اند. این شعر به نوعی دعوت به روشنایی و امید در مقابل تاریکی و گناه است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر از صبح امید می‌خواهد که پرده را از چهره‌اش کنار بزند و خود را نشان دهد. او به شبهای پر از گناه اشاره می‌کند و می‌گوید که همچون آن شب‌ها با نامه‌ای سیاه و ناپسند به دنیا آمده‌اند. این شعر به نوعی دعوت به روشنایی و امید در مقابل تاریکی و گناه است.
هوش مصنوعی: ای صبح امید، چهره‌ی خود را آشکار کن! ما با نامه‌ای سیاه و پر از گناه مانند شب، به اینجا آمده‌ایم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.