صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۸۷ چو عکس چهره خود در پیاله می‌بینم خزان در آینه برگ لاله می‌بینم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت احساس خود را با یک تصویر زیبایی توصیف می‌کند. او وقتی که تصویر چهره‌اش را در یک پیاله می‌بیند، به یاد خزان و پژمرده شدن گل‌ها می‌افتد. این احساس باعث تداعی احساساتی از غم و گذر زمان در او می‌شود.
هوش مصنوعی: زمانی که تصویر چهره‌ام را در جام می‌بینم، احساس می‌کنم که شبیه به فصل پاییز است و در آینه نیز زیبایی برگ‌های لاله را مشاهده می‌کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چو عکس چهره خود در پیاله می بینم
خزان در آینه برگ لاله می بینم
چرا به دست طبیبان دهم گریبان را
علاج خود ز شراب دو ساله می بینم
بیاض گردن میناست صبح صادق من
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.