صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۷۷ نیست یک جبهه واکرده درین وحشتگاه ننهم روی خود از شهر به صحرا چه کنم؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به احساس انزوا و بی‌پناهی خود در یک محیط وحشتناک اشاره می‌کند. او نمی‌داند چگونه بین شهر و صحرا تصمیم بگیرد و در واقع، در یک موقعیت دشوار و بی‌چاره به سر می‌برد.
هوش مصنوعی: در این مکان خوف‌انگیز هیچ‌گونه پناهی وجود ندارد، من نمی‌دانم باید چه‌کار کنم؛ آیا باید از شهر به بیابان بروم یا نه؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.