صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۶۷ گر می‌زنم به هم کف افسوس، دور نیست بال و پری نمانده که بر یکدگر زنم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به حسرت و افسوس خود اشاره می‌کند و می‌گوید که اگر می‌خواهد به دیگران نزدیک شود، دیگر بال و پری برای پرواز و نزدیکی به هم ندارند. به نوعی، او از از دست رفتن فرصت‌ها و ارتباطات سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: اگر به هم دل می‌سوزانم و افسوس می‌خورم، دور نیست که دیگر از جهش و آزادی خبری نباشد و نتوانم با هم پرواز کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.