صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۶۲ در هر که ترا دیده، به حسرت نگرانم عمری است که من زنده به جان دگرانم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از احساس حسرت و نگرانی سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که از زمانی که عاشق شده، زندگی‌اش به خاطر دیگران و عشق آنها گذشته است، و حالا هر که او را می‌بیند، به او حسرت می‌خورد.
هوش مصنوعی: هر کس تو را دیده، با افسوس به من نگاه می‌کند، زیرا من سال‌هاست که به زندگی دیگران حسرت می‌ورزم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.