صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۳۰ تماشای بهشت از خلوتم بیرون نمی‌آرد به است از جنت در بسته زندانی که من دارم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به توصیف احساسات خود می‌پردازد و می‌گوید که دیدن بهشت یا زیبایی‌های آن نمی‌تواند او را از تنهایی و خلسه‌اش خارج کند. او خود را به نوعی در یک جنت (بهشت) بسته و زندانی می‌بیند که نمی‌تواند از آن خارج شود.
هوش مصنوعی: نگاه کردن به بهشت، من را از تنهایی خارج نمی‌کند؛ بهتر است که در زندانی بسته باشم تا در جنتی که از من دور است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.