هوش مصنوعی: شاعر از احساسی خجالت‌زده صحبت می‌کند و اشاره دارد که در طبیعت، چیزی که بدون برگ باشد وجود ندارد، مشابه به احساسی که او از قامت خودش دارد. به نوعی، این شعر نمادی از کمبود و نقص است که با احساسات شخصی او ارتباط دارد.
هوش مصنوعی: این شعر بیان می‌کند که من به خاطر قد بلند و قامت خود احساس شرم و خجالت می‌کنم، در حالی که مانند شاخه‌های درختان بدون برگ، حقایق و ویژگی‌های واقعی دروغین و ناپایدار هستند. به عبارتی، او احساس ناتوانی و ضعف را در مقایسه با زیبایی‌های طبیعی می‌سنجد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر از احساسی خجالت‌زده صحبت می‌کند و اشاره دارد که در طبیعت، چیزی که بدون برگ باشد وجود ندارد، مشابه به احساسی که او از قامت خودش دارد. به نوعی، این شعر نمادی از کمبود و نقص است که با احساسات شخصی او ارتباط دارد.
هوش مصنوعی: این شعر بیان می‌کند که من به خاطر قد بلند و قامت خود احساس شرم و خجالت می‌کنم، در حالی که مانند شاخه‌های درختان بدون برگ، حقایق و ویژگی‌های واقعی دروغین و ناپایدار هستند. به عبارتی، او احساس ناتوانی و ضعف را در مقایسه با زیبایی‌های طبیعی می‌سنجد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.