هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از خود به عنوان گردبادی در بیابان صحبت می‌کند و به نوعی به پریشانی و سردرگمی خود اشاره می‌کند. در ادامه، او بیان می‌کند که پس از طی کردن این مراحل سخت و آشفتهگی، به آرامش و سکون در صحرا دست یافته است. این حرکت از نابسامانی به آرامش نشان‌دهنده تحولی در زندگی شاعر است.
هوش مصنوعی: من که در زندگی مانند یک گردباد پرهیجان و بی‌قرار بودم، در نهایت به آرامش رسیدم و مانند کسی که در صحرا استراحت می‌کند، آرام و بی‌خبر از دنیای اطراف شدم.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از خود به عنوان گردبادی در بیابان صحبت می‌کند و به نوعی به پریشانی و سردرگمی خود اشاره می‌کند. در ادامه، او بیان می‌کند که پس از طی کردن این مراحل سخت و آشفتهگی، به آرامش و سکون در صحرا دست یافته است. این حرکت از نابسامانی به آرامش نشان‌دهنده تحولی در زندگی شاعر است.
هوش مصنوعی: من که در زندگی مانند یک گردباد پرهیجان و بی‌قرار بودم، در نهایت به آرامش رسیدم و مانند کسی که در صحرا استراحت می‌کند، آرام و بی‌خبر از دنیای اطراف شدم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.