صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۰ درین بساط، من آن آدم سیه‌کارم که فکر دانه برآورد از بهشت مرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر خود را فردی بدشانس معرفی می‌کند که از بهشت فکر و اندیشه‌ای برای خود به دست آورده است. به نوعی، او به وضعیت ناگوار خود اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: در این محیط و موقعیت، من فردی بدبخت و شوم هستم که خیالاتم از بهشت و خوشبختی دور مانده و فقط به فکر دانه و نان روزی هستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.