صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۰۲ عاقبت زد بر زمینم آن که از روی نیاز سال‌هابر روی دستش چون دعا می‌داشتم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر می‌گوید که در نهایت، کسی که به او نیاز داشتم، مرا به زمین انداخت و من سال‌ها با امید و دعا در دستان او بودم.
هوش مصنوعی: در نهایت، کسی که سال‌ها به خاطر نیازم او را چون دعا در دل خود داشتم، مرا به زمین افکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.