صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۰۸ آن نفس باخته غواص جگرسوختهام که به جز آبلهٔ دل، گهری نیست مرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: غواصی که جگر سوخته و ناامید است، تنها چیزی که در دلش دارد، دلی پر از درد و رنج است و به جز احساس تنهایی و sorrow، چیز دیگری برایش باقی نمانده است.
هوش مصنوعی: من مانند غواصی هستم که در عمق دلش سوخته و تنها چیزی که دارم، زخمهای احساسیام است و هیچ گوهری ندارم جز این درد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.