صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۰۸۷ چه شبها روز کردم در شبستان سر زلفش که اوراق دل صد پاره را بر یکدگر بستم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر از شبهایی صحبت میکند که در آنها به یاد معشوقش میگذرانده و تلاش کرده تا درد و دلهایش را که به اندازهای فراوان است، روی هم جمع کند. این تعبیر نشاندهندهی عشق و دلتنگی عمیق اوست.
هوش مصنوعی: در شبهای زیادی ساعتها را در کنار زلف او گذراندم، به طوری که توانستم تکههای دل شکستهام را به هم وصل کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.